De 4 belangengroepen
Wie was Stichting Goed Wonen? De Stichting stelde zichzelf voor als een samenwerkingsverband van 4 belangengroepen:
De gebruikers, verenigd in de consumentenstichting Goed Wonen
De ontwerpers, verenigd in de Gebonden Kunsten Federatie gkf,
De fabrieken, verenigd in de Bond voor Kunst en Industrie b.k.i.
De winkels, verenigd in de Vereniging van Distribuanten.
Opvoeden
Goed Wonen toog fanatiek aan het werk. Ze organiseerden tentoonstellingen, stelden adviesbureaus in en gaven een informatief tijdschrift uit. Bovendien bedachten ze een beloning voor de producenten. Opvoeden doe je immers niet door slaan, maar door prijzen. Producten die aan alle gewenste maatstaven voldeden kregen het Goed Wonen Keurmerk.
lees verder op : Goed Wonen pagina 2
in 1e nummers van 'Goed Wonen'
Massaal
Door deze belanghebbenden samen te brengen moest het mogelijk worden goede producten op de markt te brengen. Er was binnen de gelederen plaats voor iedereen. Hoe meer zielen, hoe meer macht.
'Onze beweging moet massaal worden, wil er inderdaad sprake kunnen zijn van een doorbraak en een volledige vernieuwing op het terrein dat tot dusverre gekenmerkt werd door wansmaak, stijlloosheid en sleur.'
schreef voorzitter J. Bommer in het eerste nummer, februari 1948.
Gij mist het onderscheidingsvermogen
'U zou wel eens iets anders willen, iets beters, iets dat uw onbewust schoonheidsverlangen bevredigt. U hebt een vaag gevoel, dat uw huis beter ingericht kan zijn, de ruimteverdeling gunstiger, de gehele sfeer blijer, uw meubels karaktervoller, uw servies en andere huishoudelijke voorwerpen eenvoudiger, smaakvoller van vorm en gemakkelijker in het onderhoud. […] U zou dit alles willen maar gij mist het onderscheidingsvermogen, […] Daarom willen wij u helpen.'
schreef Ir. J.H. Van den Broek in nummer 1, pagina 6.
Naar een hoger peil
‘Het wonen op een hoger peil brengen’, dat was kort gezegd het doel van Goed Wonen. Daartoe propageerden ze verbeteringen van alle aspecten van de woninginrichting. Een beetje zendingsdrang kon de stichting niet worden ontzegd. Het volk moest zich bewust worden dat het zó niet langer kon. Die neo-neo-oud-Hollandsche tafel met balpoten en het nep-barokke serviesgoed stond hun levensgeluk in de weg, dus weg ermee.
De industrie moest gestimuleerd worden om producten te maken die voldeden aan de beoogde esthetische, technische en sociale maatstaven. De juiste ontwerpers moesten aan het werk worden gezet. Winkels moesten bereid gevonden worden om de goede producten te gaan verkopen.
Goed Wonen:
Fout!
Goed Wonen:
Goed!
Ze hadden het goede voor met de mensheid, de oprichters van Stichting Goed Wonen en ze geloofden in de maakbaarheid van de samenleving. Uiteindelijk zou het lukken - dachten ze - dat iedereen in een smaakvolle en praktisch ingerichte woonkamer zijn aardappeltjes zou eten van eerlijk en eenvoudig aardewerk. Het algeheel geluk zou zo een stuk naderbij komen. In 1946 is de Stichting een feit. Het eerste bulletin verschijnt in 1948.
Goed Wonen
Pagina 1