plateau Amsterdam
Koningin Wilhelmina en prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin kregen voor hun huwelijk in 1901 van keizer Wilhelm II een omvangrijk servies dat gemaakt was bij de Königliche Porzellanmanufaktur Berlin. Het was geheel naar smaak van Wilhelmina en Hendrik, wat niet gezegd kon worden van het plateau Amsterdam dat het jonge paar van onze hoofdstad kreeg. Dit 97-delig rationalistische meesterwerk van ontwerper Jan Eisenloeffel was eveneens bedoeld om de koninklijke tafels te sieren, maar paste totaal niet bij het nostalgische neo-rococo servies van de keizer. Wilhelmina nam het plateau dankbaar in ontvangst en borg het veilig weg in de zilverkamer. Het servies daarentegen werd enthousiast gebruikt en door de jaren heen zelfs uitgebreid.
over haar hart...
Helaas, meer beeldmateriaal is er op dit moment niet. Maar naar verluidt staat het servies dit jaar weer tentoongesteld tijdens Winterpaleis Het Loo. Dus wie weet of de prinses over haar hart strijkt en er toch foto's gemaakt mogen worden?een populair geschenk
Met de keuze van je servies bepaal je de sfeer aan tafel. Daarom is het iets persoonlijks dat menigeen liever zelf uitzoekt. Koningen, koninginnen, prinsessen en prinsen van Oranje hebben dan ook geregeld nieuw serviesgoed aangeschaft, zowel voor staatsbanketten als voor de huiselijke dis. Maar serviesgoed blijkt evengoed door de eeuwen heen een populair geschenk te zijn geweest. Royalties en regeringsleiders op staatsbezoek torsten kisten vol porselein met zich mee.
Heel opmerkelijk is de schenking van een Sèvres-servies aan koninigin Wilhelmina voor haar twaalfde verjaardag. Maar ja, wie is er dan ook koningin op die leeftijd, al was het onder regentschap van haar moeder koningin Emma.
uit: Nieuwsblad van het Noorden,
9 september 1892
Jachtservies van Plateelbakkerij Zuid-Holland
Heel bijzonder is een platelen servies beschilderd met jachttafrelen gemaakt bij Plateelbakkerij Zuid-Holland. Een paar jaar terug werd het tijdens Winterpaleis Het Loo tentoon gesteld, maar is helaas verder in nevelen gehuld. Het Loo zwijgt erover met als argument dat het privé-bezit betreft van prinses Beatrix. Beeldmateriaal wordt niet verstrekt. Tja, wij willen ook niet iedereen in onze kasten laten kijken, dus zullen onze teleurstelling moeten dragen. Hoewel, misschien dat niemand boos wordt als we een klein tipje van de sluier oplichten. Tenslotte staat het in Het Loo ook open en bloot op tafel.
In het jubileumboek dat directeur W.H. Hoyng van Plateelbakkerij Zuid-Holland in 1948 kreeg aangeboden ter gelegenheid van zijn 40 jaar directeurschap staat één bordje afgebeeld. Of het een ontwerp betreft of dat het later is nageschilderd, dat is onbekend.
de laatste decoratieschilder
Het verhaal van het keizerlijke cadeau-servies is nog niet ten einde. Wanneer koningin Juliana en prins Bernhard in 1972 een staatsbezoek aan West-Duitsland brengen, krijgen zij van Bundespresident dr. Gustav Heinmann een bijzonder attent geschenk. De gastheer wist van het servies van keizer Wilhelm II en ook dat het vaak was gebruikt. Slijtage en breuk konden natuurlijk niet uitblijven waardoor het niet meer inzetbaar was voor officiële banketten.
Heinemann had zich tot de Staatliche Porzellanmanufaktur gericht en gevraagd of zij - 70 jaar na dato - nog aanvullingen voor het servies konden maken. Dat ging nog net. Er was nog één decoratieschilder in dienst die voldoende vakkennis had om dit soort veeleisende schilderingen aan te brengen: Herr Rudel. Het werd Herr Rudels laatste opdracht voor hij met welverdiend pensioen ging. Een oud en bijzonder ambacht ging met zijn vertrek voor de Staatliche Porzellanmanufaktur verloren.
Info: De Telegraaf 28-01-1972
Nederlandse serviezen op koninklijke tafels
pagina 2