klik op de pijl rechts
Robert Fock weet in zijn boek 'Maastrichtse serviezen 1917- 1937' te vertellen dat de oplage van het servies klein is geweest. In totaal zijn er ongeveer 6.500 exemplaren gemaakt, terwijl andere serviezen de 100.000 wel haalden. Dat verklaart meteen waarom verzamelaars zich heden ten dage zoveel moeite moeten getroosten om het servies voor hun collectie te verwerven. Hoeveel serviesjes de tijd hebben doorstaan is helaas onbekend.
Thea is niet het enige vermeldenswaardige servies van Edmond Bellefroid. Integendeel, hij heeft tientallen bijzondere serviezen ontworpen waarvan meerdere ook internationaal zijn gelauwerd.
In 1957 maakte hij voor Mosa in Maastricht het beroemd geworden Noblesse. Op de Triënnale in Milaan won dit servies de gouden medaille.
Lees meer over Edmond Bellefroid, klik hier.
In donkergroen en -bruin, in effen crème of gedecoreerd met bloemetjes dan wel met lijntjes; Thea is in vele varianten verschenen. Als meest succesvol geldt de uitvoering in tabakskleur met de oranjerode decoraties, juist omdat deze de vormgeving van het model versterken.
foto: forum.mestreechonline.nl
fotograaf onbekend
Lichtvoetig
Wanneer het servies als geheel één kenmerk deelt met model 4300 van Chris van der Hoef, dan is het wel zijn lichtvoetige uitstraling. Ook hier is een verfrissende grappigheid te zien. Het driehoekje als een haaienvin bovenop de thee- en suikerpot heeft iets brutaals en de roomkan heeft iets van een kippetje, zonder dat het banaal wordt.
Waar komt zo'n opvallend ontwerp ineens vandaan? Meerdere studies spreken over de invloed die Bellefroid heeft ondergaan van het Duitse Bauhaus. Ook Engelse invloed wordt genoemd. Een duidelijke voorganger is er niet. Het servies lijkt oorspronkelijk te zijn en is ongewoon gebleven omdat het nauwelijks navolging heeft gehad.
Ongeveer gelijktijdig met Thea bracht concurrent Société Céramique model Yvonne op de markt. Tussen de twee theepotten zijn vage overeenkomsten te zien, vooral in de combinatie van de flauw-ronde onderkant met een driehoekige bovenkant ('en profil'). De lijnen van de Thea zijn krachtiger en maken dit model meer overtuigend.
theepot 'Thea'
Edmond Bellefroid
circa 1933
Over het theeservies Thea van Edmond Bellefroid zijn de kenners het met elkaar eens: het is een van de meest vernieuwende ontwerpen van de jaren '30. Nog steeds komt de theepot actueel over. De strakke lijnen die samen de driehoekige bovenkant vormen, daarop dat brutale kleine rode driehoekje als knopje en als tegenwicht de zachte ronding van onderkant en handgreep, het model is perfect in balans. Klassiek in zijn reflectie van de discus en de antieke olielamp, modern in zijn geometrisch spel van driehoekjes en cirkels.
Hoogtepunten van 100 jaar Nederlandse serviesvormgeving pagina 2