's-Hertogenbosch
Tijdens de laatste Object Rotterdam verraste Cor Unum met veel nieuw serviesgoed. Gevestigde ontwerpers zowel als aanstormende talenten hadden de pottenbakkerij weten te vinden om daar hun nieuwe ideeën uit te werken en te laten produceren. Cor Unum directeur Lotte Landsheer was tijdens Object aanwezig en zat daar bepaald niet stil. Zijn veel andere exposanten schuchtere types die je nauwelijks aan kijken, zo niet Lotte. Bruisend van energie presenteerde ze het nieuwe Cor Unum aardewerk en nodigde de beursbezoekers uit voor een tijdelijke openstelling van de werkplaats in ‘s-Hertogenbosch met de belofte dat daar spannende ontwikkelingen gaande waren en veel moois te zien zou zijn. Bovendien waren daar de beste inzendingen voor de 5e Cor Unum wedstrijd voor jonge ontwerpers tentoongesteld. Op naar Den Bosch dus!
Met de hand
De eerste stap is het uitrollen van de klei tot een dunne lap. Daarna wordt hij met een soort spatel bijgewerkt. Daniel is wars van de gladheid van het gemiddelde fabrieksbordje en probeert een eigenheid van zijn aardewerk te bereiken door juist een associatie met boetseren op te roepen; alsof de borden met de hand zijn gekneed.
Om dit effect te bereiken laat hij huishoudfolie over de klei leggen alvorens deze met een uitvergrootte deegroller verder wordt uitgerold. Laat het plastic al te diepe plooien in ‘het deeg’ achter dan worden deze voorzichtig dichtgedrukt.
Daniël van Dijck
In de werkplaats is ontwerper Daniël van Dijck aanwezig. Cor Unum biedt stageplaatsen aan leerlingen van St. Lucas en bij wisseling van de wacht is het handig als Daniël zelf aan de nieuwe stagiaires komt uitleggen wat er van hen wordt verwacht. Het valt meteen op hoe arbeidsintensief de aardewerkproductie is. Zelfs voor het maken van een relatief eenvoudig product als een bordje zijn vele handelingen vereist die allemaal met aandacht moeten worden uitgevoerd. Een misbaksel is niet alleen zonde van de klei, maar ook van alle energie, letterlijk en figuurlijk.
So what?
Cor Unum is gehuisvest in de oude De Gruyterfabriek gelegen op een industrieterrein in ’s-Hertogenbosch. Het belang van oud industriëel erfgoed wordt hier weer eens aangetoond. Het complex - vol met kleine en grote (creatieve) bedrijfjes - is een broedplaats voor nieuwe ontwikkelingen en daarom van belang voor onze toekomstige economie. De fabrieksgebouwen zijn flink, je kan veel kanten op. Gelukkig zit er op een centrale plek een portier die de weg wijst. Twee keer de hoek om en je blijkt hopeloos verdwaald. So what? De gebouwen zijn interessant én je hebt een excuus om overal nieuwsgierig naar binnen te staren.
Cor Unum 2017........................