Lees verder over 'Made in Holland':
Art Nouveau uit 'Holland'

Het succes van Maastrichts aardewerk

In 1836 opent Petrus Regout in Maastricht de eerste Nederlandse aardewerkfabriek. Het succes is enorm en al snel besluiten andere ondernemers Regouts voorbeeld op te volgen. In 1859 worden de ovens van Société Céramique voor het eerst opgestookt. Regout besluit de concurrentie het vuur aan de schenen te leggen door zijn producten kwalitatief te verbeteren.

De gouden jaren

De gouden jaren voor de export van Maastrichts aardewerk lagen tussen 1880 en 1920 met als belangrijkste afzetgebieden Azië, het Midden-Oosten en de Caraïben. Het zal niemand verbazen dat met name ook in voormalige koloniën als Indonesië, Suriname en de Antillen van menig Maastrichts bordje werd gegeten.

Zowel de vormgeving als het decor werd afgestemd op de beoogde gebruikers: Extra grote schotels bijvoorbeeld voor de gemeenschappelijke dis in de islamitische gebieden. En omdat figuratieve afbeeldingen hier taboe zijn, maakten de fabrieken speciale drukdecors met geometrische patronen naast het sowieso al geliefde boerenbont, al dan niet aangevuld met een islamitisch icoontje zoals een maansikkel.

voor het buitenland

Het overgrote deel van de Maastrichtse productie was bedoeld voor het buitenland. Regout toonde zich op dit terrein opvallend inventief. Toen bijvoorbeeld de Japanse grenzen open gingen reageerde hij meteen door er twee schepen vol aardewerk naar toe te sturen. Het werd enthousiast onthaald, al kwam het niet tot een langdurige handelsrelatie. Uit de vele bewaarde producten is goed te lezen dat Regout zich uitstekend had laten informeren wat voor de Japanse markt aantrekkelijk kon zijn: kommetjes voor rijst en sake bijvoorbeeld.