De overwegend goede verkoopcijfers van de 1300-serie zullen Leen hebben aangemoedigd om met nieuwe serviesontwerpen te komen. Hij presenteert zo rond 1930 een van zijn in onze ogen meest geslaagde theeserviezen. Helaas is de naam van het model onbekend. Het lijf van de theepot heeft een bolle vorm die vloeiend overgaat in de tuit, bijna als een olifant met zijn slurf in de hoogte. Net als bij de 1300 maakt het deksel deel uit van de ronde vorm. 

Volgend op de blokjes verschijnen nog andere variaties in de 1300 serie en wel in crème met rondjes, met driehoekjes, met bloemblaadjes en – ook al weer succesvol - met een bruine spuitdecoratie.  Deze laatste (circa 1929) met zijn schoepenvorm doet ons denken aan het waarschuwingsteken voor radioactiviteit. In een speurtocht naar nieuwe en goedkoop te produceren versies wordt geëxperimenteerd of het publiek te verleiden is voor de 1300 in mosterdgeel en grijsbruin, maar schijnbaar had deze daar geen trek in. Ze waren al snel weer uit het assortiment.

Het eerste servies dat met zekerheid aan Muller is toe te schrijven staat bekend onder de serienaam 1300. Het begon met een theeserviesje en toen dit succesvol bleek werd het uitgebreid tot een compleet ontbijtservies. De 1300 serie verscheen omstreeks 1926, hetzelfde jaar dat de PZH ook het onvolprezen 4300 servies van Chris van der Hoef uitbracht. Van der Hoefs ontwerp mag misschien artistiek op een hoger plan staan evengoed hoefde Muller zich voor zijn geesteskind niet te schamen. Commercieel gezien lijkt de 1300 bovendien succesvoller te zijn geweest;  in ieder geval zijn er aanzienlijk meer exemplaren van overgeleverd.

Blokjesdecor

De eerste verschijningsvorm van de 1300 was ongedecoreerd crème, het zogenaamde Ivory. Aangespoord door de verkoopcijfers en in de wetenschap dat menige consument een versiering op serviesgoed waardeert, verscheen er al snel een variant met een modern blokjesdecor. De inspiratie hiervoor moet zijn gevonden bij kunstenaarsbeweging De Stijl. Het ‘spel’ met basisvormen als cirkel en rechthoek en het gebruik van veelal primaire kleuren is kenmerkend voor hun werk. Muller bewees ermee zijn feilloze talent om nieuwe ontwikkelingen uit de (elitaire) kunstwereld te vertalen voor een breed publiek. De blokjes brengen iets uitdagend nieuws, maar dankzij hun bescheiden formaat is de dosis vernieuwing te behappen.