Marianne Brandt-Liebe
fotograaf onbekend
bron:
aware_women-artists
Hubert Griemert:
thee- of koffieservies,
collectie Museum
Boijmans van Beuningen,
gezien tijdens expositie
Nederland <-> Bauhaus
Friedlaender was niet de enige Bauhaus-adept die onderwijs gaf aan Burg Giebichenstein, ook Karl Müller, hoofd van de Metallwerkstatt, hing de principes aan. Evenals bij zijn collega kwam dit tot uiting in een combinatie van ambachtelijkheid en experiment. Een prachtig voorbeeld van zijn werk is het zilveren mokka-serviesje uit ongeveer 1929.
theepot, roomkan, en schaaltje,
Marianne Brandt,
1924.
Het nationalsocialistische regime deed er alles aan om het Bauhaus en diens vooruitstrevende ideeën uit het collectieve geheugen te wissen. Alles wat niet aan de conservatieve smaak van de machthebbers en hun volgelingen voldeed werd als 'entartet' gebrandmerkt en mocht de brandstapel op. Of er veel keramiek van Bauhaus als zodanig werd bestempeld en is vernietigd, is mij onbekend.
Het ambachtelijke karakter van Marguerite Friedlaenders keramiek zal het gespaard hebben voor grote weerzin bij de nazi's. Is haar werk ten prooi gevallen aan vernietiging dan was het op dezelfde racistische grond als haar ontslag aan de Burg Giebichenstein, namelijk haar joodse afkomst.
Na het vertrek van Friedlaender kwam de keramiekopleiding onder leiding te staan van Hubert Griemert. Hij was een van haar leerlingen geweest en in zijn werk is haar Bauhaus-invloed duidelijk.
Marianne Brandt-Liebe
Opgegroeid in Chemnitz in een vooraanstaand en kunstzinnig milieu krijgt Marianne Liebe al jong de kans om over de grens heen te kijken. Ze bezocht een jaar een Engels pensionaat en ook een in Frankrijk. Ze volgde een opleiding tot kunstschilder aan de Hochschule für Bildende Kunst waar ze de Noorse schilder Erik Brandt ontmoette met wie ze in 1919 trouwde. Daarna trok ze zich niet binnenshuis terug. Integendeel. Eerst besluit het koppel een paar jaar te reizen en in 1923 meldde ze zich aan voor Das Bauhaus. Opmerkelijk genoeg kwam ze in de Metallwerkstatt terecht onder leiding van Hongaarse modernistische vormgever Lázló Moholy-Nagy.
mokkaservies
van Karl Müller, circa 1929,
Kulturstiftung Sachsen-Anhalt, Kunstmuseum Moritzburg, gezien tijdens expositie
Nederland <-> Bauhaus
In 1929 verlaat ze het Bauhaus en gaat voor Gropius in Berlijn werken. Al kort daarop wordt ze gevraagd hoofd te worden van de ontwerpafdeling van Metallwarenfabrik Ruppelwerk in Gotha. Hier werkt ze tot de crisisjaren in 1932 aanbreken. Dan verliest ze haar aanstelling. Na de Tweede Wereldoorlog houdt ze zich voornamelijk met schilderen bezig.
Van 1951 tot 1954 gaf ze les aan het Institut für angewandte Kunst in Oost Berlijn. Marianne Brandt-Liebe stierf in 1983.
Bauhaus-erfgoed
Tijdens haar leerjaren ontwerpt ze het beroemde theeset Na het afronden van haar studie werd ze aangesteld tot adjunct-directeur van de afdeling en was in feite het gezicht ervan. In 1928 verlaten zowel Gropius als Moholy-Nagy het instituut en vragen haar de werkplaats zelfstandig te gaan leiden. Ze aarzelt maar als ze toestemming krijgt om naast deze taak zelf fotografie te studeren, gaat ze akkoord. Het grote succes van de workshop waren verlichtingselementen, die bij diverse firma’s in productie werden genomen. Voor het metalen serviesgoed dat ze eveneens ontwierpen, liep de industrie minder hard. Toch behoren de objecten die zij op dit terrein maakte achteraf tot de hoogtepunten van het Bauhaus-erfgoed.
Voorjaarseditie 2019
Bauhaus, pagina 5