Eens gegeven blijft gegeven
Zou men uit liefde voor de Land Lady aan het fröbelen zijn geslagen of raakt een Tea Cosy Contest werkelijk een snaar bij creatief Cornwall? Hoe dan ook, aan inzendingen geen gebrek.
De uitnodiging tot mededinging vermeldt niets over prijzen. Waarschijnlijk draait het alleen om de eer. Maar - eerlijk is eerlijk - alle inzenders komt lof toe. Wie zijn theemuts naar het kasteel opgestuurde wist vooraf dat hij of zij haar nooit terug zou krijgen. Niet omdat de burchtvrouwe een fanatiek verzamelaarster van die dingen is, maar omdat ze na afloop geveild zouden worden
ten bate van de Royal Brompton and Harefield Trust, het grootste gespecialiseerde centrum voor de behandeling van hart- en longziekten in Groot Brittannië.
...er op de braderie begeerlijke
picknickmanden werden verkocht...
...konden wij binnen in het kasteel in rust de verzamelde theemutsen bestuderen en bewonderen. En in gedachten met de jury een dialoog aangaan over waarom de ene muts nu wel en de andere weer niet in de prijzen was gevallen. Wij vonden ze allemaal even mooi.
En terwijl buiten schrijvers
voordroegen uit eigen werk...
...en de fanfare er lustig
op los schetterde...
Zouden ze in Engeland weten dat in Nederland 'theemuts' ook als scheldwoord wordt gebruikt voor een suf persoon? Vast niet. Als het daar al een 'nickname' zou zijn, dan zeker voor een goedhartig, warmbloedig of de tradities hooghoudend personage.
In Nederland lijkt het me ondenkbaar dat een vooraanstaande adellijke dame zich bezig houdt met een theemutsenwedstrijd, al was het uit bezorgdheid om zelf als theemuts bestempeld te worden. Zo niet Lady Catherine St Germans, die op haar enorme buiten jaarlijks het Port Eliot Festival herbergt. Het draait bij dit evenement voornamelijk om literatuur, maar voor de uitstalling van de ingezonden 'tea cosies' maakte de burchtvrouwe zelfs plaats in een van haar salons.
Tea Cosy Contest
Een dagje Engelse traditie in Cornwall