De vrouw en de stembus.

Heel illustratief voor het didactische karakter van het tijdschrift is een reeks artikelen over de vrouw en de stembus uit 1922. Hier een citaat:
'We naderen 1922, het jaar waarin de groote verkiezingen voor de Tweede Kamer zullen plaats hebben. Is een verkiezingsjaar steeds belangrijk, omdat de uitslag der verkiezingen bepaalt in welke richting het bestuur van ons land zal worden gevoerd gedurende een vierjarig tijdperk, ditmaal wordt de beteekenis er van nog aanmerkelijk vergroot, doordat de vrouwen voor het eerst aan den stembusstrijd zullen deelnemen.

De vrouwen mogen zich wel terdege rekenschap geven van de groote verantwoordelijkhei die door dit deelnemen aan de Kamerverkiezingen op haar schouders wordt gelegd.' [...]

Het valt evenwel te begrijpen, dat het voor degenen die nooit werden voorbereid tot deelneming aan het Staatsbestel ~ en dit is het meerdendeel der vrouwen ~ moeilijk valt den weg te vinden in al de staatkundige partijen die zich in den loop der tijden in ons land hebben ontwikkeld. Voor de oningewijden moet ons staatkundig leven er wel uitzien als een politieke doolhof. De redactie van dit tijdschrift hoopt door het geven van een beknopt overzicht aan velen het vinden van den weg te vergemakkelijken. In een paar volgende artikelen hoop ik wat te schrijven over het ontstaan en over de beginselen der verschillende politieke partijen in ons land.'

F.S. Van Balen~Klaar.

Literatuur:

Voor de tekst over Lea Halpern maakte ik dankbaar gebruik van onder andere:
Matti Vigelius: Lea Halpern, Pottenbakster, in Op de hoogte,
oktober 1930, pagina 316.
Christien Smits: 'Halpern , Lea Henie (1901-1985) ' in het vrouwenlexicon van.huygens.knaw.nl

 

Lea Halpern (vervolg)

Lea Halpern lukte het al snel waar vele collega’s enkel van konden dromen, ze kon rondkomen van de opbrengsten van haar keramiek. Zeker in die tijd was dat een prestatie van jewelste is. Al in 1931 kreeg ze een eerste solotentoonstelling in Den Haag die zeer enthousiaste reacties in de pers losmaakte. Ook de musea waren onder de indruk van haar werk en namen het in hun collectie op. In 1932 verhuisde Lea terug naar Amsterdam waar ze een eigen atelier opende. In datzelfde jaar kreeg ze zelfs een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam.

De vrouw en haar huis

Veel informatie die hier bijeen is gebracht is afkomstig uit een van de vrouwentijdschriften uit het begin van de vorige eeuw. Met name Elis M. Roge, redactrice van De vrouw en haar huis deed er veel aan om de vrouwen van haar tijd te informeren en te onderrichten. In haar blad werden de meest uiteenlopende besproken, uiteenlopend van moderne uitvindingen die het leven van de huisvrouw zouden vereenvoudigen, handwerken, mode, opvoeding, inrichting en theater, tot en met een overzicht van het politieke landschap. Haar lezersschare bestond voornamelijk uit dames uit de hogere standen.

doorbraak en eindpunt

Lea kan voorlopig in New York overleven met de opbrengsten van haar keramiek en het contante geld dat ze bij zich had. Een jaar later ontmoet ze de zanger Lincoln Newfield; ze trouwen. Al krijgt ze van haar echtgenoot de ruimte om haar carrière voort te zetten, echt van de grond komt deze in America niet. Pas jaren later en volgend op een tentoonstelling in Nederland komt de erkenning los en mag ze exposeren in het Baltimore Museum of Art. Wat een doorbraak had kunnen worden markeert het eindpunt. Lincoln sterft kort voor de opening. Dit grijpt Lea dermate aan dat ze haar carrière eraan geeft. Ze keert terug naar Europa en gaat nabij familie in Londen wonen. Ze overlijdt in 1985.

naar New York

Angstig geworden door de ontwikkeling in Duitsland vertrekt de familie Halpern in 1934 naar Palestina. Lea besluit achter te blijven. Ze bouwt gestaag aan haar naamsbekendheid met tentoonstellingen in eigen atelier en elders, en zelfs over de grens. Na twee succesvolle tentoonstellingen in Londen krijgt ze de zeer prestigeuze uitnodiging om een expositie in te richten ter gelegenheid van de opening in 1940 van het Holland House in het Rockefeller Center in New York. Ze scheept in op de SS Rotterdam met in het ruim een flinke lading van haar keramiek. Voor de zekerheid heeft ze haar spaargeld meegenomen. Het is misschien haar redding. Wanneer de nazi's Nederland binnenvallen zit Halpern veilig in Amerika. Maar van terugreizen kan geen sprake zijn.