Het was wederom Jan Huizenga die het antwoord gaf:
Deze theepot is van "Die Feinsteinzeugfabrik Julius Paul & Sohn" uit Bunzlau. Heden Polen, destijds Duitsland. Decornummer 347 / modelnummer 52/3. Het stempel werd voor exportgoederen naar Nederland gebruikt. Het zijn de initialen van Vahlsing Vasterman Amsterdam. Eveneens staat het voor vuurvast aardewerk. De vorm van de kan bestaat ongeveer sedert 1910 en kwam tot ongeveer 1940 in de verkoop. Het decor is uit de jaren dertig. Bunzlau serviezen als deze werden zeer veel verkocht.
Van Franklin uit Montazeau kregen wij deze foto's opgestuurd. Ha, dachten wij, dit model hebben we eerder gezien.
Evengoed konden wij er in de boeken niets over vinden.
Sanne Dr. uit Leiden schreef ons:
Goedemiddag Serviezendomein,
Ik ben op zoek naar de naam/fabriek van bijgaande theepot. Ik dacht eerst Maastrichts - maar kan het toch niet plaatsen.
Stroomlijnmodel
Dennis van den Hoek, een autoriteit op het gebied van onder andere het vernieuwings- serviesgoed van begin vorige eeuw, wist meer over de gele theepot. Ook hij kende niet de fabriek, maar stuurde wel deze advertentie op.
Franklins reactie:
'
Wat een ontzettend leuke vondst, dit is eigenlijk nog leuker dan: „Oh dat is van Mosa”, nu is er al een anekdote voor dat er de gewone gegevens zijn.'
Maar, misschien kent u wél de fabriek?
Voor vragen over vooral Gouds serviesgoed richten wij ons geregeld tot conservator Friggo Visser van Keramisch Museum Goedewaagen. Zijn kennis over deze materie is ongeëvenaard en bovendien beschikt het museum over een uitgebreid documentatiecentrum en dan hebben we het nog niet over de studiebollen die daar proberen nieuwe kennis over de Nederlandse Aardewerkindustrie boven tafel te krijgen. Toch hebben ze ook daar soms geen idee. Friggo Visser stuurde ons deze foto's met de verzuchting dat er toch zo weinig vakliteratuur voorhanden is. Ook wij konden niks over het theepotje met zijn opmerkelijke decoratie vinden.
Kent u dit servies ?
Pagina 5