Dan sta je in de centrale hal. Hoge witte wanden rondom met daarin betegelde vlakken en biezen in tinten die de ruimte opwarmen. Ook de vloer is betegeld, in donker grijs, rood en zwart. De zigzaglijnen van de trap naar de bovenverdieping vormen een kunstwerk op zich en zou in een schilderij niet misstaan. Voor de erezaal moet je omhoog... Eh... waarom zijn we hier?
We hoorden zoveel moois over de nieuw ingerichte (WOW) Wonderkamers met een speciale kamer voor serviesgoed. Maar nu wie hier toch zijn, willen we ook de expositie Chanel: de legende over leven en werk van mode-ontwerpster Coco Chanel bezichtigen.
Chanel
Tussen mantelpakjes van Chanel ben ik groot geworden. In kringen uit de regio Den Haag kochten de dames hun mode in exclusieve maisons als Donna in Rijswijk of Meddens aan het Buitenhof, en als de pakjes niet rechtstreeks van Coco kwamen, dan waren ze zeker door haar beïnvloed. Niet alleen Haagse dames kenden de wondere werking van haar creaties: Al heeft de natuur je de bevallige slanke lijnen van de Franse mannequin onthouden, in een mantelpakje van Chanel zie je er altijd elegant uit. Deze eeuwige waarheid wisten en weten vrouwen van over de hele wereld. Zo is het nog steeds. Chanel is het nieuwe Chanel, nietwaar?!
Lees verder: klik op de pijl naar rechts
detailfoto's van 'The Tree' (2012)
Hans van Bentem (1963)
collectie Gemeentemuseum Den Haag
In Coco's armen
Het feest der herkenning breekt al los bij het binnengaan. Hoe saai de pakjes ook zijn geëtaleerd (de etaleur van Donna zou zich hebben doodgeschaamd als hij zulk broddelwerk had afgeleverd), de kwaliteit van Coco’s creaties laat zich niet verstommen. Alle aandacht lijkt te zijn gegaan naar de teksten en foto’s waarmee de wanden zijn behangen. Ze vertellen ons leuke wetenswaardigheden over welke celebrities zich letterlijk of figuurlijk in Coco’s armen hebben geworpen. Maar net als bij te bonte wandbekleding, je hebt er snel genoeg van. Foto’s kijken en teksten lezen, dat kunnen we later thuis. Snel door richting Wonderkamers.
Het begint al goed. Om bij de Wonderkamers te geraken daal je een trap af die zich wentelt om een magische boom vol wonderlijke vruchten en bezoekers. Hij werd gemaakt door kunstenaar Hans van Bentem.
Lees verder over de Wonderkamers: klik hier.
Je slaat je ogen op en bemerkt het ritme van de armaturen aan het plafond en – recht voor je - de Haagse Stedemaagd. Anders gezegd je sensitiviteit is al geijkt voor je binnen bent. Welkom in het Gemeentemuseum.
Het Gemeentemuseum in Den Haag heeft een flinke voorsprong op alle andere musea en dat dankt het aan architect Berlage. Zijn ontwerp voor het complex (geopend in 1935) is van uitzonderlijke schoonheid en doet onverminderd modern aan.
Wanneer je aankomt en de gebouwen ziet aan de overzijde van de vijvers dan gebeurt er iets met je. Of dit nu het ‘verheffen’ is waarover je zo vaak in politieke programma’s uit Berlages tijd leest is te betwijfelen, maar zeker is dat het gebouw je deelmaakt van zijn stijl. Tijdens het doorkruisen van de lange entreehal ga je rechterop lopen. Je bemerkt het uitzicht, door ieder raam anders. Je glimlacht om het bruidspaar in de tuin waarvan de bruidsmeisjes en -jonker met zoveel gemak hun rol van fotomodel op zich nemen.
Coco en de Wonderkamers
in Gemeentemuseum Den Haag