Gouden Medaille
Sphinx wordt in 1954 op de tiende Triënnale van Milaan bekroond met een Gouden Medaille:
'[...] voor de artistieke lijn, speelse praktische vorm en welgekozen pasteltinten.'
Vervolgens valt Kera Nova in de prijzen in Milaan. Misschien een kans om de al jaren tanende export een flinke impuls te geven. Niet het familielid van Daems en ook niet de nieuwe techniek moet uitgedragen worden, maar de naam van de fabriek: De Sphinx. Al haar producten moeten in de glorie delen. Internationaal moet háár naam gaan resoneren en synoniem worden voor hoogwaardig en eigentijds. En zo wordt servies Marijke voor de tweede keer omgedoopt. Uiteindelijk heet ze De Sphinx.
Een heel plausibele theorie, niet ? Wie beter weet mag het melden. Om verwarring te voorkomen kiezen wij voorlopig een edele oplossing en dopen haar: Marijke Kera-Nova de Sphinx.
Marijke / Kera-Nova / De Sphinx
Geen
servies dat zoveel namen draagt als dit. Waarom dat is gebeurd, is ons onbekend, maar we kunnen er wel naar raden. De voor ons minstzeggende naam is Marijke. Grote kans dat Daems het destijds zo heeft gedoopt. Veel serviesgoed is immers genaamd naar familieleden of relaties van de ontwerper. Maar dan. De nieuwe productietechniek levert opvallend mooie resultaten: Kera Nova. Egaal, glad en eigentijds. Is het dan uit publicitair oogpunt niet beter om juist die innovatie onder de aandacht te brengen? Besloten wordt Marijke om te dopen naar Kera Nova.
‘Toen het duidelijk werd dat het hedendaagse publiek rijp was en ontvankelijk voor de eigentijdse vormgeving heb ik niet geaarzeld dit streven consequent door te voeren. Het eerste sprekende resultaat was het servies Sphinx' (wat deze naam betreft: zie onder).
De naam Kera Nova (nieuw keramiek) verwijst naar een innovatie in het productieproces. In plaats van op traditionele wijze te glazuren worden de dunwandige objecten ondergedompeld in een dunne, vloeibare, gekleurde klei. Onregelmatigheden in het biscuit worden hierdoor afgedekt en de objecten krijgen zo gemakkelijker een egale kleur. Deze techniek werd al gebruikt bij de productie van sanitair en nu voor het eerst op serviesgoed.
Aan de slag!
Vlak na de Tweede Wereldoorlog verlaat modelleur Pierre Daems samen met ontwerper Edmond Bellefroid de Sphinx-fabrieken te Maastricht. Als Sphinx in 1950 aan Daems de functie van eerste ontwerper aanbiedt keert hij terug. De nieuwe baan bevalt hem maar ten delen. Als kunstenaar wil hij graag het assortiment van de fabriek moderniseren, maar als hoofd van de ateliers moet hij ook oog hebben voor economische en technische belemmeringen. Heel geleidelijk en gedoceerd kan hij het vernieuwingsproces op gang brengen. Dan opeens blijkt een relatief nieuwe speler in de aardewerkindustrie veel succes te hebben met strak en ongedecoreerd serviesgoed. Deze firma, Fris, wordt ook nog eens bejubeld door Stichting Goed Wonen. Daems kan aan de slag!