Vooralsnog zijn er in deze matrix pas vier hokjes gevuld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stonden de creatieve processen in de aardewerkindustrie zo goed als stil. Er werd nauwelijks serviesgoed ontworpen. Schaarste aan materialen, aan brandstoffen en in toenemende mate ook aan personeel, maakten het de fabrikanten onmogelijk.

Ook direct na de oorlog had men nauwelijks mogelijkheden voor de ontwikkeling van nieuw serviesgoed. In het land was een grote schaarste aan gebruiksaardewerk ontstaan. Met de beperkte middelen die er waren probeerden de leveranciers in deze tekorten te voorzien. Pas tegen de jaren vijftig ontstond weer belangstelling in de vormgeving en konden de ontwerpers weer aan de slag. Een voortrekkersrol vervulde Han Knaap met zijn St. Maarten Porcelein. Knaap bracht nieuw elan: moderne vormgeving in tijdloze - op oud Chinees porcelein geïnspireerde - tinten glazuur.